زبان انگلیسی از آن مهارت‌های مهمی‌ست که می‌تواند موقعیت شما در بازار کار را کاملا دگرگون کند.

* تصور کنید اگر رزومه پربار شما مورد موافقت قرار گرفت، آمادگی شرکت در مصاحبه استخدامی را دارید؟
*  آیا می توانید از رقبای چینی و هندی خود که بخوبی انگلیسی حرف می زنند پیشی بگیرید و آن شغل را تصاحب کنید؟
* اگر همانجا از شما خواستند متن خاصی را بنویسید، چقدر غلط املایی و دستوری خواهید داشت؟
* اگر چند سوال سوال تخصصی در مورد رشته کاریتان بپرسند، آنقدر به اصطلاحات مربوطه تسلط دارید که دنبال لغت نگردید؟
* چند کتاب زبان اصلی درباره رشته تخصصی خود مطالعه کرده اید؟
* اگر برای شغلی که با ارباب رجوع طرف است ، درخواست کنید ، آنقدر اعتماد بنفس دارید که نماینده شرکت مذکور باشید؟
* می توانید در جلسات داخلی شرکت و در حضور مسئولین اظهار نظر کنید؟
* اگر از شما بخواهند یک گزارش کوتاه از جلسه یا رویداد خاصی را آماده کنید، چقدر طول خواهد کشید؟
* تاکنون چقدر در اینترنت، اطلاعات انگلیسی مربوط به رشته کاری خود را در کانادا یافته و مطالعه کرده اید؟

در صورتی که بتوانید شغل مورد نظر خود را بدست آورید، در محیط کار نیز توانایی بهتر ارتباط برقرار کردن با سایر همکاران می‌‎تواند در پیشرفت شغلی شما موثر باشد. همچنین در زندگی روزمره نظیر خرید، مکالمات تلفنی، بانک، امور منزل و … نیز توانایی زبان شما را سریعتر با محیط جدید وفق می‌دهد. چه بسا هموطنانی که سال‌ها در اینجا اقامت دارند و هنوز انگلیسی را نصفه و نیمه حرف می‌زنند! برای همه امور زندگی، انواع فرم‌ها، بروشورها و راهنماها به شما داده می‌شود که در آن حقوق شما به عنوان مشتری قید شده است. بی‌حوصلگی ما ایرانیان نسبت به خواندن این متون، بارها باعث ضررهای هنگفتی می‌شود.

توصیه‌های مهم برای یافتن شغل در کانادا

معمولا مهاجران چه ایرانی و چه خارجی، بدلیل عدم آشنایی با بازار کار کانادا، در ابتدای ورود به کانادا برای شرکت‌های مختلف رزومه ارسال می‌کنند و در حالی که خود را واجد شرایط بسیاری از فرصت های شغلی می‌دانند، هیچگاه برای مصاحبه دعوت نمی‌شوند.

چون به همه گفته می‌شود که باید تحصیلات یا سابقه کار کانادایی داشته باشید، پس از مدتی از جستجو برای شغل تخصصی منصرف می شوند و برای تأمین هزینه های زندگی، به کارهای ساده روی می آورند. دیده شده که خیلی ها به مرور به همان شغل عادت کرده و از خیر جستجو برای شغل تخصصی خود می‌گذرند.

طبیعتا نباید انتظار داشت درحالیکه خیلی از متولدین کانادا، در صف رسیدن به یک شغل هستند، تازه واردین بتوانند بدون مشکل صاحب آن شوند. اما می‌توان در مدت انتظار برای مهاجرت، ضمن آشنایی با بازار کار کانادا و دیدگاه های کارفرمایان، دوره ابتدایی مذکور را سریع تر طی کرد.

بسیاری از ایرانیان سوابق درخشانی در پست های مدیریتی داخل کشور دارند. بطوریکه چندین فرد متخصص در رشته های گوناگون، زیر دست آنان کار می‌کنند.اما باید توجه کنید که در کانادا، از یک مهاجر انتظار مدیریت ندارند. اینجا باید متخصص باشید نه مدیر! مثلا اگر در ایران یک شرکت رایانه ای را می‌چرخانید یا مدیر یک پروژه هستید، در کانادا دیگر باید آستین ها را بالا بزنید و همانند یک کارشناس کار کنید.

در ایران ما چندین جای مختلف کار کردیم و اکثرا در رده های خوب. اما در کانادا اوضاع متفاوت است. اینجا اول از توانایی شما می‌پرسند، بعد سابقه کار. پس انتظار نداشته باشید سابقه کار غنی شما به کمکتان برسد. باید توانایی‌های خودتان را با نیاز کارفرما هماهنگ کنید. گذشته خود را فراموش کنید. اینجا یک فرد جدید هستید و باید آزمایش شوید.

مدرک تحصیلی و سابقه کار شما هر چه باشد، باید برای یافتن کار در کانادا، توانایی‌های خود را مطابق استانداردهای شغلی کانادا تنظیم کنید. اگر رشته شما نیاز به مجوز (License) دارد، باید از همین الان به دنبال اخذ آن باشید. منابع لازم را تهیه کنید و امتحانات مربوطه را در صورت امکان بگذرانید. سایت اداره منابع انسانی کانادا، لیست شغل هایی که نیاز به مجوز را دارند بیان کرده(از جمله پزشکی، پرستاری، امور فنی مثل برق لوله کشی و غیره).

اگر هم نیاز به مجوز نباشد، باید ببینید روش کار در شرکت های اینجا چگونه است؟ از چه ابزار و نرم افزارهایی استفاده می شود؟ منابع و استانداردهایشان چیست؟ چه فرقی با استانداردهای ایران دارد؟

اگر لازم باشد حتما چند دوره آنلاین بگذرانید.

در این سایت ، شما می توانید اطلاعات لازم درباره شیوه کار کانادایی را بیابید.

ضعف اصلی متخصصان ایرانی در شیوه ارائه دانش خود به دیگران است. خارجی‌ها یک دهم دانش ما را به زیبایی ارائه می کنند، اما ما عاجز از حضور در یک جلسه نیم ساعته هستیم. در پست قبلی گفتیم که زبان نقش اصلی را در یافتن شغل ایفا می کند، اینجاست که شما باید توانایی ارائه ( یا present) کردن مطالب، طرح ها و پروژه های خود را داشته باشید. پس از همین الان مرتب در این زمینه تمرین کنید و اگر لازم باشد نوارهای ویدئویی لازم را تهیه کنید یا دوره بگذرانید و پروژه ها و کارهای قبلی خود را ترجمه و برای گروه فرضی ارائه کنید.

اگر در ایران مرتب از این شاخه به آن شاخه می پریدید، یا از هر رشته و موضوعی در حد نیاز برداشت می کردید، تصمیم بگیرید در یک رشته که بیشترین علاقه و توان را دارید خبره شوید. اصرار نداشته باشید، ده ها مورد توانایی را ردیف کنید تا کارفرما را تحت تأثیر قرار دهید. بلکه یک رشته را با تمام جوانب آن یاد بگیرید و بقیه را تنها به عنوان امتیاز جانبی در نظر بگیرید.

با مراجعه به این لینک مربوط به بانک شغل یابی کانادا، به دنبال شغل مورد نظر خود بگردید، پس از آن مشخصا فرد مورد نظر را که از سوی کارفرما ارائه شده بدقت بخوانید و ببینید آیا همه درخواست های آنها شامل شما می شود؟ اگر نه سریع دست بکار شوید و نقاط ضعف خود را بپوشانید.

اگر فارغ التحصیل رشته های علوم پایه یا انسانی هستید، یا فقط دیپلم دارید، (بخصوص برای خانم‌ها) حتما چند دوره فنی حرفه‌ای مناسب را بگذرانید و استاد شوید. مثل: کتابداری، رایانه، تایپ و اپراتوری انگلیسی، تسلط به برنامه های مایکروسافت مثل Word، Excel و Access، آشنایی با گرافیک رایانه ای مثل فتوشاپ، Corel Draw و …